دسته بندی محصولات دستگاه های برودتی
دستگاه های تهویه مطبوع کدام است
دستگاه‌های تهویه مطبوع یا سیستم‌های HVAC (Heating, Ventilation, and Air Conditioning) مجموعه‌ای از تجهیزات است که در ساختمان‌ها و فضاهای داخلی برای تنظیم دما، تهویه هوا و رطوبت استفاده می‌شوند. این سیستم‌ها با هدف ایجاد شرایط راحتی و سالم در محیط کاری و زندگی فعالیت می‌کنند. دستگاه‌های تهویه مطبوع شامل موارد زیر می‌شوند:
- سیستم‌های گرمایش: این سیستم‌ها برای تأمین حرارت در فصول سرد سال استفاده می‌شوند. آنها شامل بخاری‌های گازی، رادیاتورها، گرمایش کف، پمپ‌های حرارتی و سیستم‌های توزیع حرارت می‌شوند.
- سیستم‌های خنک کننده: این سیستم‌ها برای خنک کردن و تنظیم دمای محیط در فصل‌های گرم سال استفاده می‌شوند. آنها شامل کولرهای هوا، چیلرها، سیستم‌های پرتابل و سیستم‌های توزیع هوا می‌شوند.
- سیستم‌های تهویه: این سیستم‌ها برای تهویه و تأمین هوای تازه و پاک در داخل ساختمان‌ها استفاده می‌شوند. آنها شامل ورودی هوا، فیلترها، تهویه‌گرها، شبکه‌های توزیع هوا و خروجی هوا می‌شوند.
- سیستم‌های رطوبت‌ساز: برای تنظیم و کنترل رطوبت هوا در داخل ساختمان‌ها استفاده می‌شوند. این سیستم‌ها شامل بخاری‌های تولید بخار، هوامیزک‌ها، سیستم‌های اتوماتیک رطوبت‌ساز و ابر سرد می‌شوند.
سیستم‌های خنک کنند تهویه مطبوع
اسپلیت چیست؟
اسپلیت یا کولر گازی یک نوع سیستم تهویه مطبوع است که شامل دو واحد مجزا است: یک واحد داخلی (داخلی) و یک واحد خارجی (خارجی). این سیستم به صورت رایج در منازل، دفاتر، فروشگاه‌ها و سایر فضاهای کوچک استفاده می‌شود.
واحد داخلی در داخل فضایی که نیاز به خنک‌کنندگی یا گرمایش دارد نصب می‌شود. این واحد شامل فن‌های داخلی، تعمیر و نگهداری کننده، صفحه نمایش و کنترل‌های لمسی، و برخی موارد حاوی فیلترهای هوای قابل تعویض است. از طریق یک شبکه لوله‌های کولانتی، گاز فشرده یا هر دو، اتصالی بین واحد داخلی و خارجی برقرار می‌شود.
واحد خارجی نصب شده در بیرون ساختمان وظیفه فرآیند خنک کردن یا گرم کردن هوا را دارد. این واحد شامل کمپرسور، کندانسور، و دستگاه‌های کنترل مربوطه است. واحد خارجی برای انتقال حرارت با استفاده از هوا به عنوان محیط خنک‌کننده یا گرم‌کننده عمل می‌کند و از طریق لوله‌های متصل به واحد داخلی هوا را به آن منتقل می‌کند.
با استفاده از کنترل‌های مربوطه، کاربران می‌توانند دمای مطلوب را تنظیم کنند و سیستم اسپلیت به طور خودکار فعالیت خود را آغاز کند و تا رسیدن به دمای مطلوب برای حفظ راحتی و شرایط مناسب فضا را حفظ کند.
داکت اسپلیت چیست؟
داکت اسپلیت (Ducted Split) یک نوع سیستم تهویه مطبوع است که در آن، هوای خنک یا گرم از طریق شبکه‌ای از لوله‌ها و کانال‌های هوا به اطاق‌ها و فضاهای مختلف در داخل ساختمان منتقل می‌شود. این سیستم به صورت یکپارچه بر روی سقف یا فضایی درون ساختمان نصب می‌شود و از طریق شبکه‌های داکت (لوله‌ها) به تمامی اطاق‌ها و فضاها هوای خنک یا گرم می‌رساند.
داکت اسپلیت شامل دو بخش اصلی است: واحد داخلی و واحد خارجی.
- واحد داخلی: واحد داخلی از طریق شبکه‌های داکت به فضاهای داخلی متصل می‌شود و هوای خنک یا گرم را از طریق خروجی‌های داکت به فضاها تحویل می‌دهد. واحد داخلی شامل فن‌ها، چرخ‌های تنظیم جهت هوا، فیلترهای هوا، و دستگاه‌های کنترل است که به کمک آنها می‌توان دما و جریان هوای مطلوب را تنظیم کرد.
- واحد خارجی: واحد خارجی شامل کمپرسور، کندانسور و مبدل حرارتی است. این واحد بر روی بیرون ساختمان نصب می‌شود و تمامی عملیات خنک‌کنندگی و گرم‌کنندگی را انجام می‌دهد. واحد خارجی هوای گرم را از طریق لوله‌های داکت به فضای بیرون منتقل می‌کند.
تفاوت اسپلیت با داکت اسپلیت چیست؟
تفاوت اساسی بین سیستم اسپلیت (Split) و داکت اسپلیت (Ducted Split) در نحوه توزیع هوا در داخل ساختمان است.
در سیستم اسپلیت (Split)، واحد داخلی (indoor unit) و واحد خارجی (outdoor unit) به صورت جداگانه نصب می‌شوند. واحد داخلی بر روی دیوار داخلی یا سقف نصب می‌شود و هوای خنک یا گرم را به طور مستقیم به فضاهای مجاور آن ارسال می‌کند. این سیستم بیشتر در فضاهای کوچک و محدود استفاده می‌شود و توزیع هوا به طور محدود در فضاهای مجاور واحد داخلی انجام می‌شود.
در داکت اسپلیت (Ducted Split)، واحد داخلی به همراه یک شبکه از لوله‌ها و کانال‌های هوا (داکت) نصب می‌شود. هوای خنک یا گرم از طریق این داکت‌ها به فضاهای مختلف ساختمان منتقل می‌شود. این داکت‌ها معمولاً در سقف یا زیر سقف ساختمان قرار می‌گیرند و هوا را به طور یکنواخت و منظم به سراسر فضاها توزیع می‌کنند. به این ترتیب، می‌توان تمامی اطاق‌ها و فضاهای ساختمان را به صورت یکپارچه با هوای خنک یا گرم تأمین کرد.
بنابراین، تفاوت اصلی بین اسپلیت و داکت اسپلیت در نحوه توزیع هوا است. اسپلیت هوا را به صورت مستقیم به فضاهای مجاور واحد داخلی ارسال می‌کند، در حالی که داکت اسپلیت از طریق داکت‌ها هوا را به تمامی اطاق‌ها و فضاهای ساختمان منتقل می‌کند. این تفاوت باعث می‌شود که داکت اسپلیت برای ساختمان‌های بزرگتر و نیازمندی‌های تهویه مطبوع یکپارچه‌تر و منظم‌تر مناسب باشد، در حالی که اسپلیت مناسبتر برای فضاهای کوچکتر و نیازمندی‌های محدودتر استفاده می‌شود.
اسپلیت مرکزی یا وی آر اف چیست؟
اسپلیت مرکزی (Central Split) یا VRF (Variable Refrigerant Flow) یک سیستم تهویه مطبوع پیشرفته است که از یک واحد مرکزی برای تأمین هوای خنک یا گرم به چندین واحد داخلی استفاده می‌کند. این سیستم قابلیت تغییر جریان مبرد (refrigerant) را دارد و بر اساس نیاز فعلی هر واحد داخلی، هوا را با دما و جریان مطلوب تأمین می‌کند.
سیستم VRF شامل یک واحد خارجی (outdoor unit) و چندین واحد داخلی (indoor unit) است. واحد خارجی شامل کمپرسور، کندانسور و مبدل حرارتی است و بر روی بیرون ساختمان نصب می‌شود. از طریق لوله‌ها و خطوط لوله‌های مبرد، هوا به واحدهای داخلی منتقل می‌شود.
واحدهای داخلی می‌توانند به صورت داخلی (دیواری، سقفی یا کفی) یا خارجی (روی ساختمان) نصب شوند و هوا را به فضاهای داخلی ساختمان تأمین می‌کنند. این واحدها قابلیت کنترل مستقل را دارند، به طوری که می‌توان در هر واحد داخلی دما و جریان هوا را به صورت مستقل تنظیم کرد.
با استفاده از سیستم VRF، می‌توان در ساختمان‌های بزرگ و پیچیده از جمله هتل‌ها، ادارات، فروشگاه‌ها و ساختمان‌های تجاری، تهویه مطبوع کامل و هوشمندی را فراهم کرد. این سیستم از نظر بهره‌وری انرژی، کنترل پیشرفته و قابلیت اطمینان بالا مورد توجه قرار می‌گیرد.
دستگاه هواساز چه کاربری دارد؟
دستگاه هواساز (Humidifier) یک وسیله است که برای افزایش رطوبت هوا در یک فضا استفاده می‌شود. این دستگاه با اضافه کردن رطوبت به هوا، میزان رطوبت را به طور مستقیم افزایش می‌دهد و به ایجاد یک محیط راحت و سالم کمک می‌کند. برخی از کاربردهای اصلی دستگاه هواساز عبارتند از:
- راحتی تنفس: استفاده از دستگاه هواساز در منازل و فضاهای داخلی می‌تواند به تسکین علائم ناحیه‌ای مرتبط با خشکی هوا مانند خشکی و التهاب بینی، گلو و چشم‌ها کمک کند. همچنین، می‌تواند مشکلات تنفسی مرتبط با هوای خشک را کاهش دهد.
- حفظ سلامتی پوست: هوای خشک می‌تواند باعث خشکی و ترک‌های پوست شود. با افزایش رطوبت هوا توسط دستگاه هواساز، می‌توان پوست را نرم و تر نگه داشت و مشکلات پوستی مانند خارش، ترک‌ها و پوست خشک را کاهش داد.
- حفظ راحتی در زمان سرما: در فصل سرما، هوای خشک می‌تواند باعث ایجاد علائم مزاحمی مانند خشکی گلو و تنفس سخت شود. با استفاده از دستگاه هواساز، رطوبت هوا افزایش می‌یابد و می‌تواند در حفظ راحتی و خواب بهتر در فصل سرما کمک کند.
- حفظ محیط‌های زندگی: در برخی محیط‌ها مانند اتاق‌های کودکان، آمپولاتورها، سالن‌های آموزشی و اداری، حفظ رطوبت محیط اهمیت دارد. دستگاه هواساز می‌تواند در این موارد برای بهبود کیفیت هوای محیط و حفظ شرایط سازگار با سلامت افراد مؤثر باشد.
چیلر چیست؟
چیلر (Chiller) یک دستگاه تهویه مطبوع است که برای خنک‌کردن آب یا مایع دیگری که به عنوان مبرد استفاده می‌شود، به کار می‌رود. عموماً در سیستم‌های تهویه مطبوع، سیستم‌های تبرید و سیستم‌های تهویه هوا بزرگ استفاده می‌شود.
چیلرها از طریق یک فرایند تبریدی حرارتی، حرارت را از آب یا مایع دیگری که در داخل آن جریان دارد، جذب کرده و آب را خنک می‌کنند. سپس آب خنک شده به کمک پمپ‌های چیلر، از طریق لوله‌ها به فضاهایی که نیاز به خنکایی دارند، منتقل می‌شود.
چیلرها به طور گسترده در سیستم‌های تهویه مطبوع مانند ساختمان‌ها، بیمارستان‌ها، هتل‌ها، مراکز خرید، کارخانجات و سایر اماکن بزرگ استفاده می‌شوند. آنها قادرند به صورت مؤثر حرارت را از فضاهای داخلی تخلیه کنند و هوا را خنک و مناسب نگه دارند.
چیلرها معمولاً به عنوان بخشی از سیستم‌های مرکزی تهویه مطبوع استفاده می‌شوند و می‌توانند از منابع انرژی مختلفی مانند الکتریسیته، گاز طبیعی یا روغن استفاده کنند. همچنین، چیلرها می‌توانند در انواع و اندازه‌های مختلف موجود باشند، از چیلرهای کوچک قابل حمل تا چیلرهای بزرگ صنعتی که برای تهویه مطبوع ساختمان‌های بزرگ و پیچیده استفاده می‌شوند.
مینی چیلر چیست؟
مینی چیلر (Mini Chiller) یک نوع چیلر کوچکتر است که عمدتاً برای استفاده در فضاهای کوچکتر و کاربردهای خاص طراحی شده است. این دستگاه‌ها عموماً از ظاهری کوچکتر و فضایی کمتر نسبت به چیلرهای بزرگتر برخوردار هستند.
مینی چیلرها معمولاً قدرت خنک‌کنندگی کمتری دارند و برای فضاهایی با بار خنکایی کمتر و نیاز به ظرفیت کمتر استفاده می‌شوند. آنها اغلب در برنامه‌های خانگی و تجاری کوچک مانند اتاق‌های کوچک، دفاتر، فروشگاه‌ها، رستوران‌ها و کافه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
از طریق لوله‌ها، مینی چیلرها آب یا مایع خنک‌کننده را به واحدهای داخلی یا مبدل‌های حرارتی دیگری منتقل می‌کنند تا حرارت را جذب کنند و هوا را خنک کنند. این دستگاه‌ها از پمپ‌ها و کمپرسورهای کوچکتری نسبت به چیلرهای بزرگتر استفاده می‌کنند.
مزایای استفاده از مینی چیلر شامل فضای کوچکتری که اشغال می‌کند، قدرت صدا کمتر، نصب و راه‌اندازی آسان‌تر و امکان حمل و نقل آسان‌تر است. همچنین، به دلیل ظرفیت کمتر، مصرف انرژی آنها نیز معمولاً کمتر است.
مینی چیلرها به طور گسترده ای در محیط هایی که نیاز به سیستم خنک کننده کوچکتر و منعطف تری دارند، استفاده می شوند.
فن کوئل چیست؟
فن کوئل (Fan Coil) یک دستگاه تهویه مطبوع است که در سیستم‌های تهویه مطبوع و گرمایشی استفاده می‌شود. این دستگاه عبارت است از یک صفحه لوله‌کشی حرارتی (کوئل) و یک فن برای گردش هوا.
کوئل در فن کوئل به منظور انتقال حرارت به کار می‌رود. هنگامی که سیال گرم (مانند آب یا آنتی‌فریز) از طریق لوله‌های کوئل عبور می‌کند، حرارت خود را به صفحه لوله‌کشی منتقل می‌کند. این صفحه لوله‌کشی به دلیل دارا بودن سطح بزرگی که با هوا در تماس است، حرارت را به هوا منتقل می‌کند.
فن کوئل از فن برای ایجاد جریان هوای مورد نیاز در سیستم استفاده می‌کند. فن، هوا را از اطراف خود جذب کرده و از طریق صفحه لوله‌کشی کوئل عبور می‌دهد. این عمل باعث خنک شدن هوا در صورت استفاده از کوئل خنک‌کننده و گرم شدن هوا در صورت استفاده از کوئل گرمایشی می‌شود.
فن کوئل‌ها به عنوان یک واحد داخلی در سیستم‌های تهویه مطبوع، در فضاهای داخلی نصب می‌شوند. آنها معمولاً در سقف، دیوار یا کف نصب می‌شوند و از طریق لوله‌ها به یک سیستم تهویه مطبوع متصل می‌شوند. فن کوئل‌ها می‌توانند در ساختمان‌های مسکونی، تجاری و صنعتی استفاده شوند.
از مزایای استفاده از فن کوئل‌ها می‌توان به نصب آسان، انعطاف‌پذیری در تنظیم دمای هوا، صرفه‌جویی در فضا، عدم نیاز به سیستم خنک کننده یا گرم کننده مرکزی بزرگ و کنترل مستقل در هر واحد داخلی اشاره کرد.
